إحنا و الحياة
بوحيلى بسرك
و سرك فى بير
و قولى الهُوَيـﱢـن
و قولى الخطير
دا قلبى يساعك
دا مخزن كبير
و ليه الحداشر
ما بين العنين
و وشك مغيم
و باين حزين
مش إحنا اللى كنا
بنملا الزمان
ببسمة بتلمع
و نكتة بتلسع
و إشراق منوّر
و ضحكة جنان
و نجرى و نلعب
كإن الدنيا لينا
فى بهجة و أمان
و حب ف إيدينا
و كان الشفايف
بتنطق نغم
و ناسية الألم
شوية صَـبا
و حبة حجاز
و ترقص قلوبنا
حقيقى بترقص
ما هواش مجاز
لا ماضى هاممنا
و بكره متاعنا
ما حدش يلومنا
ما حدش سامعنا
و مهما ادلهمت
نطنش ، نغمض
و شاريين دماغنا
و كنا بنرجا
دخول المغيب
قلوبنا بترعش
و فايضة وجيب
دا وقت الغباشة
لقاء الحبيب
و رجع البلابل
و صوت عندليب
و ليه النهارده
بقى رمز تانى
و له معنى تانى
و له طعم تانى
خلاف الشروق
بداية الحياة
نقيض الغروب
و ليه النهارده
نسينا الهزار
نخاف م النهار
و يرعب قلوبنا
دخول المسا
قوليلى بصراحة
بلاش بسبسة
تغـيّرنا إحنا
و اللا الزمان
؟
و اللا الحياة
قسيت علينا
و اللا السبب
جوانـّا ، فينا ؟
الدنيا هيّـه
لساها هيه
و الشمس طالعة
دهبى و بهية
و النخلة لسه
طارحة بلحها
و الأرض برضه
خيرها و سماحها
للى عايزها
و اللى يغيّر
من خلق ربه
شاهرة سلاحها
خللينى أسأل
تانى يا بيضة
من غير مشاغبة
و لا أى زيطة
العيب دا منا
جوانا إحنا
و اللا الحياة ؟
نستنى بكره
يمكن تكون .
فيه الحياة
أحلى و أحلى
و نعيد شبابنا
روح مش جسد
أما الجسد
رايح لحاله
و الروح دى عايشة
فى كل حالة
بعد الحياة
ف خلود للأبد
18
أكتوبر 2010
No comments:
Post a Comment