طعم العنب
النفس لما بقت واعية و عقلى شب
و عيونى ياما رأت و القلب ياما حب
و مشيت فى درب الهوى لازم حدود الأدب
راضى بقسمة ربنا ، و اللى على قلبى انكتب
بيضا شفايف قرمزى ، و بطعم أحلى م العنب
و القد بان و عيون غزال و الصوت طرى آخر طرب
متزينة : قيمة و سيما ، على صدرها كيلو دهب
قربت و لـْعت فيا نارها ، سابت مفاصلى و الركب
مسكت بكاسها فوق شفايفى ، خمرها سال و انسكب
وعيى ذهب
حمى فى جسمى
دوخان فى مخى
و القلب دايب و اضطرب
لما القمرنـَفـَسه اقترب
16 سبتمبر 2009
No comments:
Post a Comment